Alathea - What Light is All About (2003)

Popalachian. Zo omschrijven de dames van Alathea (Grieks voor waarheid) hun muziek. Een vermenging van de Appalachian muziek (een mix van bluegrass, folk en country) van hun geboortegrond in oost Tennessee en de popmuziek waarmee ze zelf zijn omgegroeid. "...we're really a folk band that loves bluegrass instruments". Deze smeltkroes van stijlen is voorzien van een sterk christelijke ondertoon, waar ik absoluut geen fan van ben. Gelukkig komt dit enkel bij "Faithful One" te sterk naar voren. Het door de Schotse theoloog George Matheson geschreven hymn "O Love That Will Not Let Me Go", geschreven in 1882, werd door Alathea voorzien van een aanstekelijk refrein en opnieuw op muziek gezet. De overige nummers zijn door de leden van Alathea, al dan niet in samenwerking met anderen, zelf geschreven.

"What Light is All About" is de eerste nationale release van de band. Eerder al werden de albums "Just Falling" (1997) "The Rains" (1999) in kleine oplage uitgebracht. Dit betekent overigens niet dat de opnames van dit album sterk verschillen met hun vorige albums. Ook dit album is opgenomen in een kleine studio in Tennessee met behulp van vrijwel dezelfde studiomuzikanten. "What Light is All About" is het laatste album dat ze als trio hebben opgenomen. In 2005 verliet Carrie Theobald de groep en werd Alathea teruggebracht tot een duo. Een duo dat in 2007 het album "My Roots Grow Deeper" zou uitbrengen.

Zoals ik eerder al vermeldde is Alathea niet vies van een christelijke boodschap. Maar als je dat negeert blijft er een vrolijk bluegrass/folk album over in de stijl van Nickel Creek. Kristalheldere harmoniën, fiddle, banjo, mandoline, dobro. Al het goede uit de Appalachian Mountains.